"ความรัก กับ ความเศร้า" ทำไมคนเราต้องมี?3

รู้ไหม?. . .ทำไมคนเราถึงเกิดมาแล้ว มีความรัก และความเศร้า เพราะความจริงแล้ว . . . "ความรัก" และ "ความเศร้า" เป็นของคู่กันเสมอ เหมือนกับ ชาย และหญิงที่เกิดมาคู่กัน เพียงแต่ . . . คู่ชาย – หญิง อาจจะไม่ได้สมใจดังปรารถนา
บางคนรัก กับอีกคน แต่พอเอาเข้าจริง กลับแต่งงานอีกคน บางคนรักกันจะเป็น จะตาย สุดท้าย. . .พอเลิกกัน ก็ไม่วายหมางเมินกัน และกลายเป็นศัตรูกันในที่สุด
การที่เราได้รักใครสักคน . . . มันเป็นความสุขที่มากล้นเหลือเกิน แต่คนที่เราคิดว่าใช่ มันอาจจะไม่ใช่ก็ได้ . . .
ฉัน. . .ก็เคยบอกกับตัวเองเสมอ ว่า . . . ความรักของแต่ละคน มันชั่งกว้างใหญ่นัก จะมีสักกี่คน ที่ จะไม่เคยรับรู้รสชาติแห่งความรัก จะมีใครสักกี่คน ที่ไม่เคยรับรู้รสชาติที่เจ็บปวดแม้แต่ครั้งเดียว มันชั่งยากนัก. . .ที่จะได้พบเจอคนเหล่านั้น
ความรัก ไม่ได้ทำให้เราต้องเจ็บปวดเสมอไป เส้นที่กั้นระหว่างความรัก มันคืออะไร? คุณเคยลองค้นหามันหรือยัง? . . . หรือคุณไม่เคยที่จะค้นหามันเลย

บททดลองรักแท้

วัยและประสบการณ์ทำให้คนมีนิยามของ "รักแท้" แตกต่างกันไป บางคนก็ว่ารักแท้ไม่เคยอาศัยอยู่บนโลกมนุษย์ บางคนก็ว่ารักแท้คือรักที่กำลังรักอยู่ยามนี้ บางคนก็ว่ารักแท้หาเอาได้ตามเตียงทุกเตียง แต่มีนักจิตวิทยาได้ให้องค์ประกอบของรักแท้สำหรับให้คนพิสูจน์ความรักหนนั้นของตนว่า .. มันเป็นรักแท้ขนานแท้ รักแท้แบบปลอมปน หรือรักแท้ที่ปลอมสนิท ต้องมีความรู้สึกได้สัมผัสกับความสุขร่วมกับคนๆ นั้น เมื่ออยู่ด้วยกันก็จะมีความสุขมาก ไม่เคยเบื่อที่มีเขาอยู่ใกล้ๆและเมื่อยามที่เขาห่างไกลไม่ได้เห็นหน้า ก็จะรู้สึกเหงาๆ และคิดถึง ไม่ใช่พอเขาหันหลังให้ยังเห็นชายเสื้อแว้บๆ ก็แทบจะตีปีกโลดเต้นดีใจต้องให้ความเคารพนับถือคนๆ นั้น ถ้าจะรักใครสักคน แล้วตั้งหน้าดูถูกไม่เคยให้ความเคารพ ใครอื่นจะเคารพคนๆ นั้นของเรา > และการที่ได้รักใคร่กับคนที่ใครๆเขาดูถูก มันจะเหลือความภูมิใจในคนๆ > นั้นสำหรับเราได้ยังไง ต้องรู้สึกว่าคนๆ นั้นเป็นที่พึ่งได้ เมื่อเกิดวิกฤตการณ์ขึ้นในชีวิต ก็มั่นใจว่าเขาจะอยู่เคียงข้าง เพื่อคอยช่วยเหลือ ไม่ใช่ว่าเรากำลังจะตกตึกอยู่รอมร่อ ก็ไม่ยื่นมือเข้ามาช่วยฉุดต้องเชื่อมั่นว่าถ้ามีปัญหาใดๆเกิดขึ้น ไม่ว่าจะรุนแรงแค่ไหนสัมพันธภาพก็ยังคงดำเนินต่อไป เพราะคนเราย่อมผิดพลาดกันได้ ถ้ารู้จักอภัยกันมันก็อยู่กันทน ไม่ใช่ผิดหนเดียวก็ถีบส่งต้องเข้าถึงความต้องการ อารมณ์ และความรู้สึกของคนๆ นั้น อย่างถ้ารู้ว่าชอบจะอยู่คนเดียว ตามลำพังบ้าง ก็ควรเปิดโอกาสได้อยู่กับตัวเองด้วยความเต็มใจ ไม่ใช่เปิดโอกาสอย่างกระเง้ากระงอด ต้องมีความรู้สึกต้องตาต้องใจในสรีระของคนๆ นั้น ไม่ว่าจะต้องเสน่ห์ในความเป็นหญิงกำยำ หรือในความล้านจนขึ้นเงาวับบนหัวเขามันก็มีส่วนในความรักเหมือนกัน ต้องรู้สึกว่าเราสามารถจะพูดคุยกับคนๆ นั้นได้ทุกเรื่องอย่างเปิดอก สามารถที่จะขุดความรู้สึกส่วนลึกในหัวใจขึ้นมาพูดได้ ไม่ใช่ต้องปิดบังความรู้สึกส่วนนั้นไว้ เพราะกลัวว่าถ้าพูดออกมาแล้วเราจะอับอาย หรือไม่ก็กลัวว่าเขาได้ยินแล้วจะผงะหงายแล้วเดินหายไปจากชีวิต ต้องรู้สึกว่าคนๆ นั้นเป็นของมีค่าในมือ ถ้าไม่มีเขาสักคนชีวิตของเราก็สูญของมีค่าไป ต้องรู้สึกเต็มใจที่มีส่วนร่วมกับคนๆ นั้นในหลายๆ ด้าน เป็นต้นว่า ความคิด อารมณ์และเวลา แต่ไม่ใช่ร่วมกับเขาไปหมด จนเขาไม่เหลือความเป็นตัวของตัวเอง
ที่มา : เอื้อเฟื้อข้อมูล จากเพื่อนสมาชิก formumandme.com ของเรา " คุณ Nicelady "

51010812106_BT_g22_assing4

ประวัติส่วนตัว

นางสาวพัสตราภรณ์ อินทราชา

เกิดวันที่ 4 กันยายน 2533

ชอบ สี ม่วง

ชอบ ท่องเที่ยว

เวลาว่าง ชอบทักโคเซต

อาหารที่ชอบ ส้มตำ